جامعیت دین (مقدمه)
بسم الله الرحمن الرحیم
"" إن الدین عند الله الإسلام ""
آنچه نزد خداوند سبحان با عنوان دین محقق است ، تنها اسلام است و در موطن خود ثابت است که اسلام به معنای تسلیم در برابر اوامر و نواهی الله تعالی است .
همچنین دین ، جامع هر آنچه که انسان در سیر تکاملی خویش به آن نیازمند است می باشد.
اما به نظر می رسد آنچه نزد ما با عنوان دین ثابت است مجموعه ایست ناقص ، گرد آمده از سلایق نفسانی ، که هرکس به اقتضای شؤونات نفسانی خویش آن مجموعه را گردآوری کرده و به اقتضای
جایگاه اجتماعی خود آن را به ظهور می رساند.
مثلا ممکن است فردی که خود را در شأن تعلم علوم دینی قرار داده ، توجه خود را بیشتر به مباحث فقهی معطوف نماید و یا اینکه به مسائل حکمی بیشتر بپردازد.
و یا آنکس که در شأن فقه قرار گرفته بیشتر در روایات جهاد غور کند و قس علی هذا ...
و در مثال دیگر ( البته همه این مثالها بسیار به واقعیت نزدیک است ) شخصی که در شأن ابلاغ معارف دین قرار دارد ,در حالیکه تخصصا حکیم یا فقیه نیست, به شیوه ای غیر جامع و سطحی سالها بر فراز منابر ، مسائلی از دین بیان می کند هرچند با بیانی گیرا و جذاب .
این روزها باید گله مند بود از مبلغین و سخنرانان ارجمندی که وجهه ی ای اجتماعی کسب کرده اند و بیشتر شبکه های صدا و سیما با چهره های این عزیزان خو گرفته است .
باید گله مند بود و خطاب به این عزیزان باید گفت : عدم جامعیت نسبی (و نه جامعیت مطلق) و همچنین بیان سطحی و عدم تبیین عمقی معارف موجب سطحی انگاشتن کل دین از سوی مخاطبین شما خواهد شد .
فلذا از کسی که ادعا دارد سی سال در صدا و سیما معلم قرآن است توقع می رود در این سی سال که قریب هزار و پانصد هفته دارد ، بیشتر از هزار و پانصد آیه از قرآن کریم را در بیانات خود مطرح کرده باشد که این مسأله تحقیقا منتفی است.
ورود جنابعالی را به عرصه ی دنیای مجازی تبریک گفته؛ ان شاءالله یادداشت های شما را می خوانیم و از آنها بهره می بریم.